18 دی 1403
لوگو

مرکز تحقیقات نقص ایمنی

دانشگاه علوم پزشکی تهران

  • تاریخ انتشار : 1403/05/05 - 13:08
  • تعداد بازدید کنندگان خبر : 3
  • زمان مطالعه : 2 دقیقه

تشخیص بیماران مبتلا به سندرم هایپرIgM با نقص ژنتیکی CD40L بر اساس تکنیک فلوسایتومتری و بررسی رابطه فنوتیپ و ژنوتیپ بیماران

هایپر ایمنوگلبولین IgM (HIGM) یک بیماری نقص ایمنی اولیه است که با علائمی مانند عفونت مکرر تنفسی، عفونت های فرصت طلب و اختلالات اتوایمن شناخته می شود.

هایپر ایمنوگلبولین IgM (HIGM) یک بیماری نقص ایمنی اولیه است که با علائمی مانند عفونت مکرر تنفسی، عفونت های فرصت طلب و اختلالات اتوایمن شناخته می شود. علت بروز این بیماری ناشی از کاهش، نبود و یا تغییر بیان ژن های دخیل در مکانیسم تعویض ایزوتایپ در آنتی بادی ها از جمله CD40LG ، AID ، UNG و CD40 می باشد. جهش در ژن CD40LG شایعترین فرم این بیماری محسوب می شود.
امروزه تشخیص
HIGM مبتنی بر یافتن جهش های ژنتیکی در ژن های دخیل در مکانیسم تعویض ایزوتایپ به همراه علایم بالینی است. اگرچه تشخیص ژنتیکی این بیماری از طریق تکنیک های Whole exome sequencing و Whole genome sequencing انجام می گیرد اما این تکنیک ها بسیار گران و آنالیزهای آن نیز زمان بر می باشد. علاوه بر این انجام این تست در همه جا در دسترس نیست و مراکز خاصی در کشور قابلیت انجام این تست را دارند. از این رو نیاز به تستی ارزان و قابل دسترس که تشخیص سریع تری از بیماری را فراهم کند ضروری به نظر می رسد.
تشخیص به موقع بیماری های نقص ایمنی اولیه از اهمیت خاصی برخوردار می باشد زیرا تاخیر درتشخیص و یا تشخیص ندادن و عدم اقدام درمانی مناسب و موثر منجر به بروز عوارض و آسیب‌های پایدار در ارگان‌های مختلف و افزایش مرگ ومیر در بیماران می‌گردد، در حالیکه تشخیص و درمان به موقع بیماران سبب می گردد که بیماران عفونت های کمتر و طول عمر بیشتری همراه با کیفیت زندگی بهتری داشته باشند. امروزه کاربرد مهم فلوسایتومتری در تشخیص و پایش بیماری های نقص ایمنی اولیه به خوبی نشان داده شده است. از تکنیک فلوستومتری می توان برای سنجش بیان پروتیین
CD40L در بیماران مشکوک به HIGM استفاده کرد، که در مقایسه با تکنیک های ژنیتکی تشخیص سریعتر و ارزان تری را فراهم می کند. با توجه به اینکه بیماران HIGM ایرانی با جهش های ژنتیکی از نظر بیان پروتیین و عملکرد بررسی نشده اند، یافته های این مطالعه می تواند به تایید ژنتیکی و تشخیص قطعی بیماران کمک کند. همچنین از یافته های فلوسایتومتری می توان رابطه فنوتیپ و ژنوتیپ بیماران و ارتباط آن با علائم بالینی بیمار را سنجش کرد. تعیین ارتباط ژنوتیپ و فنوتیپ می تواند نقش مهمی در تشخیص و دسته بندی این بیماران داشته باشد. این مطالعه برای اولین بار در بیماران ایرانی انجام خواهد شد و امید است نتایج حاصل از این پژوهش در جهت تشخیص سریع تر بیماری که نقش کلیدی در درمان زودهنگام این بیماران دارد مورد استفاده قرار گیرد.

  • گروه خبری : طرح های پژوهشی,کارشناس طرح های پژوهشی,معاونت پژوهشی
  • کد خبر : 287493
مدیر سایت
تهیه کننده:

مدیر سایت

0 نظر برای این مطلب وجود دارد

ارسال نظر

نظر خود را وارد نمایید:

متن درون تصویر را در جعبه متن زیر وارد نمائید *
متن مورد نظر خود را جستجو کنید
تنظیمات پس زمینه